تربیت بدنی


ورزش کردن یکی از مهمترین فعالیت هایی است که هر انسانی برای سلامتی طولانی مدت خود باید به آن اهتمام ورزد.
ورزش از جمله علومی است که ویژگی های علمی آن در ابعاد مختلف جامعه، به ویژه بعد فرهنگی و اجتماعی بسیار روشن و آشکار است. همچنین در بهداشت و سلامت جسم و روح، ایجاد نشاط، افزایش قابلیت های کاربردی ماهیچه ها و عضلات در هنگام انجام کارها نقش کارسازی دارد. به همین جهت است که کشورهای مختلف، جایگاه ویژه ای برای تربیت بدنی و ورزش قائل هستند و سازمان های گوناگونی را برای گسترش آن ایجاد کرده اند. اهداف تربیت بدنی در دبستان در جامعه ما تربیت بدنی بیشتر بر هدف های ارزشمند انسانی تأکید دارد که منظور از آن همان پرورش فکر و جسم در جهت رشد و تکامل ارزشهای انسانی و آموختن رفتارهای مطلوب فردی و اجتماعی است. از آنجا که معلومات و مهارت های مختلف انسان، جنبه اکتسابی دارد، برای به فعلیت درآوردن استعدادهای خود لازم است به آموزش و تمرین بپردازد. بنابراین اهمیت تربیت بدنی و ورزش در آمادگی برای رسیدن به کمال والای انسانی غیرقابل انکار است. اهداف اصلی تربیت بدنی را می توان به سه دسته تقسیم کرد:
-اهداف جسمانی: -تقویت قوای عمومی بدن -ایجاد هماهنگی بین اعصاب و عضلات -ایجاد سرعت و مهارت در واکنش های عضلانی -ایجاد استقامت در برابر فشارهای جسمی -ازدیاد نیروی بدنی -اصلاح و توان بخشی و جبران نقایص بدنی
-اهداف روانی: -کشف خویشتن از نظر استعدادهای نهفته بدنی – روانی -تربیت شخصیت و پرورش روحیه همیاری -برانگیختن فرد برای تحرک و پیشگیری از خمودگی -برقراری تعادل روانی و احساس نیرومندی



-هدف های اجتماعی: -پرورش حس احترام به قوانین گروهی و اجتماعی -پرورش توان مدیریت و تصمیم گیری -پرورش احساس نوعدوستی و جوانمردی -پرورش نیروی بدنی – روانی مورد نیاز جامعه -پرورش روحیه ایثار و از خودگذشتگی -پیشگیری از سرایت بیماری ها و برخی از آسیب های اجتماعی ورزش در دوران کودکی بسیار مهم است اهمیت دادن به ورزش در دوران کودکی، امری مهم و حیاتی است.
زیرا کودک همواره در حال رشد است و رشد مطلوب و همه جانبه او می تواند در زندگی آینده اش بسیار مفید و موثر واقع شود. رشد کودک در صورتی در دوران نوجوانی تکمیل می شود که جریان رشد او در تمامی مراحل قبلی به خوبی هدایت شده باشد. در سنین پایین، نقص یا ناراحتی در قسمتی خاص از بدن، با تمرین و تقویت عضلات سریع تر برطرف می شود. اما هرچه سن کودک افزایش یابد، این عمل به کندی امکان پذیر خواهد بود.


بی توجهی به نقص یا ناراحتی بدنی کودک در این دوره باعث می شودکه آن ناراحتی به طور بسیار سریع پیشرفت کند. راه رفتن و نشستن غلط کودک ممکن است عوارضی در او ایجاد کند که مستقیما بر ستون فقرات او اثر نامطلوبی بگذارد. در سنین قبل از نوجوانی بهتر است به حرکات بدنی کودک شکل داده شود. بنابراین باید امکانات، وسایل و لوازم به اندازه کافی در اختیار او قرار گیرد. انواع دو، پرش ها، پرتاب توپ و پاس گرفتن به شکل رقابتی، خودبه خود باعث تقویت همه جانبه روح و جسم کودک می شود. بازی کودک در دبستان در دوره دبستان، تربیت و تقویت کودک از طریق بازی، امری ضروری است. یکی از موثرترین وسیله ها برای رسیدن به وضع مطلوب در تربیت بدنی و ورزش دوره ابتدایی، بازی است. کودکانی که بین ۷ تا ۱۲ سالگی در مرحله دبستانی می گذرانند، تمایل زیادی دارند که به صورت گروهی بازی کنند. در این دوره، بازی نقش بسیار مهمی در رشد کودک دارد. فعالیت و جنب و جوش کودک در دوره دبستان بسیار زیاد است. کودک به اقتضای رشد ذهنی و حواس خود در این مرحله قادر است مسائل و حقایق بیشتری را نسبت به دوره های قبل درک کند و به قول برخی از صاحب نظران، فعالیت های کودکان که اغلب به شکل بازی در می آیند، کلید حقیقی رشد و تکامل همه جانبه آنها است. یادگیری از طریق انجام دادن و بازی کردن می تواند کاملا در این مرحله تحقق یابد. بازی کودک دبستانی می تواند با بسیاری از مطالب خواندنی و نوشتنی همراه باشد. بازی و تمرین بدنی برای کودکان یک امر طبیعی است. بازی همواره با انگیزه هایی همراه است که کودک را تحریک می کند تا اعضای گوناگون، حواس و ذهن خود را به کار اندازد و همین به کار بردن، موجب رشد و تربیت اومی شود. بازی درست و به موقع می تواند خجالت، ترس و پرخاشگری کودکان را از بین ببرد و به نحو موثری از حساسیت و نگرانی آنها بکاهد. کودک از طریق بازی کردن، احساسات خود را بیان می کند و ترس ها و نگرانی های خود را ابراز می دارد و گاه مسائل و مشکلات خود را حل می کند


ازی از آن جا که در رشد همه جانبه کودکان دبستانی نقش بسیار مهمی دارد، باید بیش از پیش مورد توجه مربیان و معلمان قرار گیرد. برنامه ریزی درس تربیت بدنی برنامه ریزی درس تربیت بدنی و ورزش در دبستان باید به گونه ای صورت گیرد که فقط به رشد و تکامل قوای جسمانی محدود نشود باید تمامی ابعاد شخصیت کودک اعم از عاطفی، روانی، اجتماعی و غیره را در برگیرد. تربیت بدنی و ورزش یکی از دروس اصلی در دوره ابتدایی است که اگر به درستی برای آن برنامه ریزی شود، دانش آموزان را در یادگیری تمامی دروس یاری می دهد و زمینه تحقق اهداف کلی آموزش و پرورش را فراهم می کند. تربیت بدنی باید بتواند از طریق فعالیت های جسمانی و تمرین ها و ورزش های مختلف، رشد و توسعه قوای بدنی، توانایی ها و استعدادهای ذهنی، عاطفی و اجتماعی دانش آموزان را تسهیل کند. درس تربیت بدنی و ورزش هرگز نباید به عنوان یکی از دروس حاشیه ای یا ضمیمه در دوره دبستان تلقی شود. مربیان و معلمان ورزش در دوره ابتدایی باید موارد مربوط به آمادگی جسمانی را به گونه ای عرضه کنند که دانش آموزان تشویق شوند تمرین ها و فعالیت های جسمی را حتی در خارج از مدرسه هم انجام دهند. زیرا یکی از اهداف مهم و دراز مدت تربیت بدنی، حفظ و نگهداری حد مطلوب آمادگی جسمانی دانش آموزان در سال های آینده است. مراحل فعالیت های تربیت بدنی در دبستان فعالیت های تربیت بدنی در دوره دبستان را می توان به سه مرحله اساسی تقسیم کرد: ۱-فعالیتهای قبل از ۸ سالگی (مهارت های بنیادی): در دوره پیش دبستانی و اوایل دوره دبستان، کسب توانایی ها و مهارت های اساسی در حرکات جابه جایی بسیار مورد توجه است. زیرا افزایش و توسعه این نوع حرکات، این توان را به کودک می دهد تا یاد بگیرد که چگونه به درستی راه برود، بدود، بپرد و پرتاب و دریافت کند و حرکاتی مانند آن را انجام دهد. والدین و مربیان باید باایجاد زمینه های مناسب و امکانات کافی، کودکان را به انجام بازی ها و فعالیت های مختلف ورزشی، برای کسب انواع مهارت ها و فعالیت های بدنی وا دارند. ۲-فعالیت های ۸ تا ۱۰ سالگی(مهارت هایابتدایی ورزش): در این سنین معلم باید بر اجرای حرکاتی تأکید کند که نیاز به دقت و مهارت بیشتری دارند.